Dans son interview à L'Équipe, Franck Ribéry évoque le staphylocoque doré qui l'a conduit aux urgences d'un hôpital en Autriche

🗨️ « L'infection m'avait rongé. C'était tellement grave que j'avais des trous dans la jambe » ➡️ https://t.co/RMpxBeVZcz pic.twitter.com/xGESKM3yMx

— L'ÉQUIPE (@lequipe) March 21, 2025

Δύο χρόνια μετά την αποχώρησή του από τα γήπεδα, ο πρώην αστέρας της Μπάγερν Μονάχου και της εθνικής Γαλλίας μίλησε για την καριέρα του, τον σοβαρό τραυματισμό που λίγο έλειψε να του στοιχίσει το πόδι του, τη σχέση του με τον Ζινεντίν Ζιντάν και την πικρία του για το Ballon d’Or του 2013 που θεωρεί ότι του «κλέψανε».

Η ζωή μετά το ποδόσφαιρο και η Μπάγερν

Ο Ριμπερί, που κρέμασε τα παπούτσια του το 2023 ενώ αγωνιζόταν στη Σαλερνιτάνα, επέστρεψε στο Μόναχο, την πόλη που αποκαλεί σπίτι του. Εκεί πέρασε 12 ένδοξα χρόνια με την Μπάγερν, κατακτώντας 23 τίτλους. «Από την πρώτη μέρα, το έδωσα όλα, δεν κορόιδεψα ποτέ. Έφερα τη δική μου νοοτροπία, να είμαστε ενωμένοι, να δημιουργούμε δεσμούς στην ομάδα, στον σύλλογο και στα αποδυτήρια. Με τους παίκτες, το προσωπικό, τους προπονητές, τη διοίκηση. Ακόμη και με τους οπαδούς. Στη Μπάγερν ήμουν κάτι παραπάνω από ένας παίκτης», είπε. Αναφέρθηκε ακόμα στη στενή σχέση του με τον Άριεν Ρόμπεν, με τον οποίο «τσακωνόμασταν, αλλά έγινε φίλος, σχεδόν αδερφός».

Η μάχη με τη μόλυνση: «Παραλίγο να μου κόψουν το πόδι»

Το τέλος της καριέρας του ήρθε νωρίτερα από ό,τι περίμενε, εξαιτίας προβλημάτων με το γόνατό του. «Δεν προπονιόμουν πια, μόνο αποθεραπεία για να κρατηθώ. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι δεν είχα χόνδρο. Με χειρούργησαν στην Αυστρία, έβαλαν πλάκα, αλλά πέντε μήνες μετά ήρθε η μόλυνση», αφηγήθηκε. Η κατάσταση έγινε δραματική: «Η μόλυνση με έτρωγε, είχα τρύπες σε όλο το πόδι καθώς είχα προσβληθεί από σταφυλόκοκκο. Έμεινα 12 μέρες στο νοσοκομείο. Φοβήθηκα πολύ. Ήταν κοντά στο να μου κόψουν το πόδι».

«Λατρεύω τη Γαλλία, αλλά υπήρξαν αδικίες»

Ο Ριμπερί δεν ξεχνά την πατρίδα του. «Στη Γερμανία αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου. Στην Ιταλία έζησα το πάθος που αγαπώ για το ποδόσφαιρο. Όπου κι αν πάω, οι άνθρωποι με υποδέχονται με υπερηφάνεια και αναγνώριση. Αλλά προσέξτε, λατρεύω τη Γαλλία, είναι η χώρα μου. Βέβαια, υπήρξαν δύσκολες καταστάσεις. Έκανα κάποια ανόητα πράγματα, το ξέρω. Αλλά ποιος δεν έκανε;
Υπήρξαν και αδικίες. Οι περισσότερες κριτικές που δέχθηκα ήρθαν από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν το ποδόσφαιρο εκ των έσω. Όμως, οι ποδοσφαιριστές πάντα με σέβονταν. Ξέρουν τι σημαίνει να διατηρείσαι στο κορυφαίο επίπεδο και να κερδίζεις τίτλους για τόσο μεγάλο διάστημα. Έχω περάσει μεγάλες καταιγίδες, αλλά πάντα έμενα όρθιος. Τα έδωσα όλα για τη μπλε φανέλα, το 2006 και μετά για την πρόκριση στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Γι’ αυτό, κάποια πράγματα ήταν δύσκολο να τα αποδεχτώ».

Ζιντάν: «Ο καλύτερος για τη Γαλλία»

Όταν η κουβέντα πήγε στον Ζινεντίν Ζιντάν, ο Ριμπερί έλαμψε. «Είναι σαν μεγάλος αδερφός. Τον είδα πέρσι στη Μασσαλία, ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα. Είναι παράδειγμα με την απλότητα και τον σεβασμό του. Είναι ο ιδανικός για την εθνική. Ο Ζιζού είναι η πιο όμορφη εικόνα της Γαλλίας», δήλωσε, εκφράζοντας την ελπίδα να δει τον Ζιντάν προπονητή των «Les Bleus».

«Η αδικία της Χρυσής Μπάλας του 2013»

Τέλος, ο Ριμπερί δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για τη Χρυσή Μπάλα του 2013, όταν τερμάτισε πίσω από τους Κριστιάνο Ρονάλντο και Λιονέλ Μέσι, παρά την κατάκτηση του τρεμπλ με την Μπάγερν.

«Ποτέ δεν θα καταλάβω γιατί η προθεσμία για την ψηφοφορία παρατάθηκε για περισσότερες από δύο εβδομάδες, ενώ ήμουν στην κορυφή μεταξύ των δημοσιογράφων», δηλώνει με παράπονο.

Ακολουθήστε μας και στο Instagram